خليفه الله باب الله است, خليفه الله را يك شخص در نظر نگيريم,

چون در مقولات درشت اگربخواهيم خليفه الله را شخص در نظر بگيريم ,خداي ناكرده به شرك كشيده ميشويم و دراين حال خيلي به شرك نزديك هستيم واگرعاقلتر باشيم حتي در مقولات جزئي هم خليفه الله را شي حساب ميكنيم نه يك شخص ميگوييم الله از پنجره اي به نام خليفه الله چنين وچنان ميكند يعني خدا را فاعل ميدانيم.

راه رسيدن به كمال

پايه و اساس كمال انسان، قرب الهي است و جوهرة قرب الهي بينش و معرفت است.

معرفت بر دو قسم است: حصولي و حضوري. بالاترين نوع معرفت و آگاهي، معرفت حضوري است كه كشف و شهود به همراه دارد.

دوستان گرامي لطفا در اين نظر سنجي شركت كنيد و به اين سوال در نظرات پاسخ دهيد:

انسان كامل يعني ؟

آن خروس جان وحى آمد فقط

مثنوى، دفتر 3، بيت 3337. 10-5-1. انسان كامل، ميزان صراط مستقيم: كارى را كه خداوند متعال انجام مى‏دهد، انسان كامل نيز - كه آينه خدا نما و مظهر حق است - در عالم امكان انجام مى‏دهد. البته كار خدا بالذّات است و كار انسان كامل بالعرض؛ يكى ظاهر است و ديگرى مظهر؛ يكى خالق است و ديگرى مخلوق؛ ولى از آن جا كه انسان كامل، متخلّق به اخلاق الهى است، اقتدا به او، پيمودن «صراط مستقيم» است. به بيان ديگر، چون كار خدا بر صراط مستقيم است، انسان كامل نيز - كه جانشين او و نشانگر او است - بر صراط مستقيم مى‏باشد. 

مثنوى، دفتر 6، بيت 2153. ناگفته نماند كه قيد «فى الارض» در آيه شريفه، بدان معنا نيست كه خداوند، مى‏خواهد انسان كامل تنها در زمين خليفه او باشد؛ بلكه مبدأ سريان، زمين است و انسان كامل، قوس صعودى خويش را از زمين آغاز مى‏كند. «انسان كامل» مطلقاً خليفة الله است؛ ولى آغاز پيدايش او، در زمين است و كلمه «فى الارض» قيد «جاعل» است؛ نه قيد در «خلافت». 

تفسير موضوعى قرآن كريم، ج 6، صص 129 - 130. 

با تحليل «انسان كامل» و بررسى ابعاد گوناگون آن، اذعان خواهيم كرد كه معصومان(ع) به صورت عام و رسول اكرم(ص)، صديقه طاهره(س) و دوازده امام(ع) به  .صورت خاص، تنها مصاديق حقيقى «انسان كامل»اند. 

بر اساس رواياتي؛ مانند روايت نبوي “اول ما خلق الله نوري”(1) كه حضرت رسول (ص) خودشان را اولين ظهور حق معرفي مي­كنند و روايت امير المؤمنين (ع) كه فرمود: “ما للّه آية اكبر منّي(2 )و مضامين بلند زيارت جامعه كبيره و روايات ديگر و توصيف اهل بيت (ع) در قرآن، كامل ترين مصداق خليفةالله، چهارده معصوم (ع) هستند.

محور و مدار خلافت الاهي علم به اسما است و با توجه به اين كه علم، داراي مراتب و درجات است، از اين رو خلافت هم داراي درجات است پس هر كس به هر اندازه كه مظهر اسماي الاهي باشد، به همان اندازه سهمي از خلافت الاهي دارد.